Czytania na Mszę
świętą z sakramentem małżeństwa
Poniższe
czytania znajdują się w Obrzędach sakramentu małżeństwa i są
one używane podczas Mszy świętych z sakramentem małżeństwa
(jeśli ślub nie wypada w uroczystość), bądź w samych obrzędach
sakramentu małżeństwa. Narzeczeni mają prawo wybrać sobie jedno
z czytań oraz Ewangelię.
Stary
Testament
Czytanie
1 (Stworzenie mężczyzny i kobiety)
Czytanie
z Księgi Rodzaju
Bóg
rzekł: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech
panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem,
nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!»
Stworzył
więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył:
stworzył
mężczyznę i niewiastę.
Po
czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i
rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie
poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem
powietrznym i nad wszelkim płazem».
A
Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
2 (Ustanowienie małżeństwa)
Czytanie
z Księgi Rodzaju
Pan
Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię
mu zatem odpowiednią dla niego pomoc».
Ulepiwszy
z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan
Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on
da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna,
otrzymało nazwę "istota żywa". I tak mężczyzna dał
nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu
polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.
Wtedy
to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie,
i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił
ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny,
zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny,
mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i
ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z
mężczyzny została wzięta». Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca
swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że
stają się jednym ciałem.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
3 (Małżeństwo Izaaka i Rebeki)
Czytanie
z Księgi Rodzaju
Sługa
Abrahama rzekł do Labana: Dziękowałem Panu, Bogu pana mego
Abrahama, że poprowadził mnie drogą właściwą, abym wziął
bratanicę pana mego za żonę dla jego syna. A teraz powiedzcie mi,
czy chcecie okazać panu mojemu prawdziwą życzliwość; a jeśli
nie - powiedzcie, a wtedy udam się gdzie indziej».
Wtedy
Laban i Betuel tak odpowiedzieli: «Ponieważ Pan tak zamierzył, nie
możemy ci powiedzieć nie lub tak. Masz przed sobą Rebekę, weź ją
z sobą i idź. Niechaj będzie ona żoną syna pana twego, jak
postanowił Pan».
Zawołali
zatem Rebekę i spytali: «Czy chcesz iść z tym człowiekiem?» A
ona odpowiedział: «Chcę iść». Wyprawili więc Rebekę, siostrę
swoją, i jej piastunkę ze sługą Abrahama i jego ludźmi.
Pobłogosławili Rebekę i tak rzekli: «Siostro nasza, wzrastaj w
tysiące nieprzeliczone: i niech potomstwo twoje zdobędzie bramy
swych nieprzyjaciół!»
Po
czym Rebeka i jej niewolnice wsiadły na wielbłądy i ruszyły w
drogę za owym człowiekiem. Sługa Abrahama zabrał więc Rebekę i
odjechał.
A
Izaak, który naówczas mieszkał w Negebie, właśnie wracał od
studni Lachaj-Roj; wyszedł bowiem pogrążony w smutku na pole przed
wieczorem. Podniósłszy oczy ujrzał zbliżające się wielbłądy.
Gdy zaś Rebeka podniosła oczy, spostrzegła Izaaka, szybko zsiadła
z wielbłąda i spytała sługi: «Kto to jest ten mężczyzna, który
idzie ku nam przez pole?» Sługa odpowiedział: «To mój pan».
Wtedy Rebeka wzięła zasłonę i zakryła twarz.
Kiedy
sługa opowiedział Izaakowi o wszystkim, czego dokonał, Izaak
wprowadził Rebekę do namiotu Sary, swej matki. Wziąwszy Rebekę za
żonę, Izaak miłował ją, bo była mu pociechą po matce.
Oto
słowo Boże.
Czytania
4 (Małżeństwo Tobiasza)
Czytanie
z Księgi Tobiasza
Raguel
ucałował Tobiasza i przemówił do niego: «Bądź błogosławiony,
chłopcze, synu tak szlachetnego i dobrego ojca! O jakże wielkie
nieszczęście, że oślepł, on mąż tak sprawiedliwy i czyniący
miłosierdzie». I rzucił się na szyję Tobiasza, syna brata swego,
i zaczął płakać. I żona Edna zapłakała, a także płakała ich
córka Sara.
I
zabili baranka z trzody, i urządzili im gościnne przyjęcie. A
kiedy się wykąpali i umyli, i zasiedli do uczty, rzekł Tobiasz do
Rafała: «Bracie Azariaszu, powiedz Raguelowi, aby mi dał moją
siostrę Sarę za żonę». A Raguel posłyszał te słowa i rzekł
do młodzieńca: «Jedz i pij, i niech ci będzie dobrze tej nocy!
Nie ma bowiem żadnego człowieka, oprócz ciebie, który by miał
prawo wziąć Sarę, córkę moją, za żonę, bracie. Także i ja
nie mam władzy dać jej innemu mężowi oprócz ciebie, ponieważ ty
jesteś najbliższym krewnym. Ale teraz, moje dziecko, muszę ci
powiedzieć prawdę: Dałem ją już siedmiu mężom spośród
naszych braci i wszyscy umarli tej nocy, w której zbliżali się do
niej. A teraz, dziecko, jedz i pij, a Pan będzie działał przez
was». I rzekł Tobiasz: «Nie będę jadł i pił tak długo, dopóki
ty nie rozstrzygniesz mojej sprawy». I rzekł mu Raguel: «Ja to
robię. Ona jest dana tobie zgodnie z postanowieniem księgi Prawa
Mojżesza i niebo też postanowiło, abym ci ją dał. Weź więc
swoją siostrę! Od teraz ty jesteś jej bratem, a ona twoją
siostrą. Jest ona dana tobie od dziś na zawsze. Niech Pan nieba
będzie, dziecko, łaskawy dla was tej nocy i niech okaże wam
miłosierdzie i da pokój!»
Potem
zawołał Raguel córkę swoją Sarę, i przyszła do niego. A on
ujął jej rękę i oddał ją Tobiaszowi, i rzekł: «Weź ją
zgodnie z postanowieniem i wyrokiem zapisanym w księdze Prawa
Mojżesza, że należy ci ją dać za żonę. Masz ją i zaprowadź
ją w zdrowiu do swego ojca. A Bóg niebios niech was obdarzy
pokojem!»
I
zawołał jej matkę, i polecił, aby przyniosła zwój papirusu i
napisał na nim zaświadczenie o zawartym małżeństwie i to, że
daje mu ją za żonę, zgodnie z wyrokiem Prawa Mojżesza. Teraz
dopiero zaczęli ucztować.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
5 (Modlitwa Tobiasza i Sary)
Czytanie
z Księgi Tobiasza
Po
uroczystościach weselnych Tobiasz rzekł do Sary: «Wstań, siostro,
módlmy się i błagajmy Pana naszego, aby okazał nam miłosierdzie
i ocalił nas». Wstała i ona i zaczęli się modlić i błagać,
aby dostąpić ocalenia.
I
zaczęli tak mówić: «Bądź uwielbiony, Boże ojców naszych, i
niech będzie uwielbione imię Twoje na wieki przez wszystkie
pokolenia! Niech Cię uwielbiają niebiosa i wszystkie Twoje
stworzenia po wszystkie wieki.
Tyś
stworzył Adama, i stworzyłeś dla niego pomocną ostoję - Ewę,
jego żonę, i z obojga powstał rodzaj ludzki. I Ty rzekłeś: Nie
jest dobrze być człowiekowi samemu, uczyńmy mu pomocnicę podobną
do niego.
A
teraz nie dla rozpusty biorę tę siostrę moją za żonę, ale dla
związku prawego. Okaż mnie i jej miłosierdzie i pozwól razem
dożyć starości!» I powiedzieli kolejno: «Amen, amen!».
Oto
słowo Boże
Czytanie
6 (Chwalić należy niewiastę, co boi się Pana)
Czytanie
z Księgi Przysłów
Niewiastę
dzielną któż znajdzie?
Jej
wartość przewyższa perły.
Serce
małżonka jej ufa,
na
zyskach mu nie zbywa;
nie
czyni mu źle, ale dobrzeprzez wszystkie dni jego życia.
O
len się stara i wełnę,
pracuje
starannie rękami.
Wyciąga
ręce po kądziel,
jej
palce chwytają wrzeciono.
Otwiera
dłoń ubogiemu,
do
nędzarza wyciąga swe ręce.
Kłamliwy
wdzięk i marne jest piękno:
chwalić
należy niewiastę, co boi się Pana.
Z
owocu jej rąk jej dajcie,
niech
w bramie chwalą jej czyny.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
7 (Miłość jest potężna jak śmierć)
Czytanie
z Pieśni nad Pieśniami
Ukochany
mój!
Oto
on! Oto nadchodzi!
Biegnie
przez góry,
skacze
po pagórkach.
Umiłowany
mój podobny do gazeli,
do
młodego jelenia.
Oto
stoi za naszym murem,
patrzy
przez okno,
zagląda
przez kraty.
Miły
mój odzywa się
i
mówi do mnie:
«Powstań,
przyjaciółko ma,
piękna
ma, i pójdź!
Gołąbko
moja, ukryta w zagłębieniach skały,
w
szczelinach przepaści,
ukaż
mi swą twarz,
daj
mi usłyszeć swój głos!
Bo
słodki jest głos twój
i
twarz pełna wdzięku».
Mój
miły jest mój, a ja jestem jego.
On
mi powiedział:
„Połóż
mię jak pieczęć na twoim sercu,
jak
pieczęć na twoim ramieniu,
bo
jak śmierć potężna jest miłość,
a
zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol,
żar
jej to żar ognia,
płomień
Pański.
Wody
wielkie nie zdołają ugasić miłości,
nie
zatopią jej rzeki”.
Oto
słowo Boże
Czytanie
8 (Dobra kobieta jest światłem domu)
Czytanie
z Księgi Syracydesa
Szczęśliwy
mąż, który ma dobrą żonę,
liczba
dni jego będzie podwójna.
Dobra
żona radować będzie męża,
który
osiągnie pełnię wieku w pokoju.
Dobra
żona to dobra część dziedzictwa
i
jako taka będzie dana tym, którzy się boją Pana:
wtedy
to serce bogatego czy ubogiego będzie zadowolone
i
oblicze jego wesołe w każdym czasie.
Wdzięk
żony rozwesela jej męża,
a
mądrość jej orzeźwia jego kości.
Dar
Pana - żona spokojna
i
za osobę dobrze wychowaną nie ma odpłaty.
Wdzięk
nad wdziękami skromna kobieta
i
nie masz nic równego osobie powściągliwej.
Jak
słońce wschodzące na wysokościach Pana,
tak
piękność dobrej kobiety między ozdobami jej domu.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
9 (Nowe przymierze Boga z ludźmi)
Czytanie
z Księgi proroka Jeremiasza
Pan
mówi: Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana - kiedy zawrę z domem
Izraela nowe przymierze. Nie jak przymierze, które zawarłem z ich
przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi
egipskiej.
Lecz
takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach
- wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i
wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem.
I
nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do
drugiego: "Poznajcie Pana!" Wszyscy bowiem od najmniejszego
do największego Mnie poznają.
Oto
słowo Boże.
W
Okresie Wielkanocnym
Czytanie
10 (Gody Baranka z Kościołem)
Czytanie
z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Ja,
Jan, usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie
- mówiących: «Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga
naszego». I wyszedł głos od tronu, mówiący: «Chwalcie Boga
naszego, wszyscy Jego słudzy, którzy się Go boicie, mali i
wielcy!»
I
usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos mnogich wód,
i jakby głos potężnych gromów, które mówiły: «Alleluja, bo
zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący. Weselmy się i radujmy, i
dajmy Mu chwałę, bo nadeszły Gody Baranka, a Jego Małżonka się
przystroiła, i dano jej oblec bisior lśniący i czysty» - bisior
bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętych.
I
mówi mi: «Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę
Godów Baranka!»
Oto
słowo Boże.
Nowy
Testament
Czytanie
1 (Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej)
Czytanie
z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego
Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby
wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?
Któż
może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał?
Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok
potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co
więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się
za nami?
Któż
nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk
czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy
miecz? Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu,
który nam umiłował.
I
jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani
Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce,
ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie
nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w
Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
2 (Miłość żąda ofiary)
Czytanie
z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Proszę
was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na
ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej
rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata,
lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli
rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i
co doskonałe.
Miłość
niech będzie bez obłudy! Miejcie wstręt do złego, podążajcie za
dobrem! W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi! W
okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie! Nie opuszczajcie się w
gorliwości! Bądźcie płomiennego ducha! Pełnijcie służbę Panu!
Weselcie się nadzieją! W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie -
wytrwali! Zaradzajcie potrzebom świętych! Przestrzegajcie
gościnności!
Błogosławcie
tych, którzy was prześladują! Błogosławcie, a nie złorzeczcie!
Weselcie się z tymi, którzy się weselą. płaczcie z tymi, którzy
płaczą. Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach! Nie gońcie za
wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne!
Nie
uważajcie sami siebie za mądrych! Nikomu złem za złe nie
odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi!
Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie
ze wszystkimi ludźmi!
Oto
słowo Boże.
Czytanie
3 (Przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was)
Czytanie
z Listu świętego Pawła Apostola do Rzymian
Bracia:
Nie powinniśmy szukać tylko tego, co dla nas dogodne. Niech każdy
z nas stara się o to, co dla bliźniego dogodne - dla jego dobra,
dla zbudowania. Przecież i Chrystus nie szukał tego, co było
dogodne dla Niego. A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę,
niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do
siebie i zgodnie jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego
Jezusa Chrystusa. Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i
Chrystus przygarnął was - ku chwale Boga. A Bóg, dawca nadziei,
niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze, abyście przez
moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
4 (Ciało jest przybytkiem Ducha Świetego)
Czytanie
z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Ciało nie jest dla rozpusty, lecz dla Pana, a Pan dla ciała. Bóg
zaś i Pana wskrzesił i nas również swą mocą wskrzesi z
martwych. Czyż nie wiecie, że ciała wasze są członkami
Chrystusa?
Ten
zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem. Strzeżcie
się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na
zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu
ciału grzeszy.
Czyż
nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego,
który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie
do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci.
Chwalcie więc Boga w waszym ciele!
Oto
słowo Boże.
Czytanie
5 (Pochwała prawdziwej miłości)
Czytanie
z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Starajcie się o większe dary: a ja wam wskażę drogę jeszcze
doskonalszą.
Gdybym
mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym
też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał
wszelką wiedzę, i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry
przenosił. a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym
rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił
na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się
bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta
złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się
z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada
nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
6 (Jedno Ciało i jeden Duch)
Czytanie
z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób
godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i
cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości.
Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest
pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani
do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna
wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który
jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
7 (Tajemnica małżeństwa)
Czytanie
z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego
siebie wydał za nas.
Bądźcie
sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej! Żony niechaj będą
poddane swym mężom, jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i
Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół
poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom - we wszystkim.
Mężowie
miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za
niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą,
któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą
Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy
czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany.
Mężowie
powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje
swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie
odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je
żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus - Kościół, bo jesteśmy
członkami Jego Ciała. Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a
połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem.
Tajemnica
to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła.
W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę
jak siebie samego! A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego
męża!
Oto
słowo Boże.
Czytanie
8 (Bóg pokoju będzie z wami)
Czytanie
z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się!
Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność:
Pan jest blisko! O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej
sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z
dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł,
będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.
W
końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co
sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli
jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym - to miejcie na myśli!
Czyńcie
to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i
co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
9 (Życie w miłości i dziękczynieniu)
Czytanie
z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia:
Jako więc wybrańcy Boży - święci i umiłowani - obleczcie się w
serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość,
znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał
ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy!
Na
to zaś wszystko przyobleczcie miłość, która jest więzią
doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy,
do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie
wdzięczni!
Słowo
Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem: z wszelką
mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy,
hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w
waszych sercach.
I
wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko czyńcie
w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
10 (Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich)
Czytanie
z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Niech trwa braterska miłość. Nie zapominajmy też o gościnności,
gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołom dali gościnę.
Pamiętajcie o więźniach, jakbyście z nimi byli uwięzieni i o
tych, co cierpią, bo i sami jesteście w ciele.
Małżeństwo
niech będzie we czci u wszystkich, a łoże małżeńskie. Niech
wasze postępowanie będzie wolne od chciwości. Bóg bowiem
powiedział: Nie opuszczę cię ani pozostawię. Śmiało więc mówić
możemy: Pan jest moim wspomożycielem niczego się nie boję.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
11 (Jednomyślność i współczucie w rodzinie chrześcijańskiej)
Czytanie
z Pierwszego Listu świętego Piotra Apostoła
Umiłowani:
Żony niech będą poddane swoim mężom, aby nawet wtedy, gdy
niektórzy z nich nie słuchają nauki, przez samo postępowanie żon
zostali dla wiary pozyskani bez nauki, gdy będą się przypatrywali
waszemu, pełnemu bojaźni, świętemu postępowaniu. Ich ozdobą
niech będzie nie to, co zewnętrzne: uczesanie włosów i złote
pierścienie ani strojenie się w suknie, ale wnętrze serca
człowieka o nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest
tak cenny przed Bogiem.
Tak
samo bowiem i dawniej święte niewiasty, które miały nadzieję w
Bogu, same siebie ozdabiały, a były poddane swoim mężom. Tak Sara
była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem. Stałyście się
jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się żadnego
zastraszenia.
Podobnie
mężowie we wspólnym pożyciu liczcie się rozumnie ze słabszym
ciałem kobiecym! Darzcie żony czcią jako te, które są razem z
wami dziedzicami łaski, to jest życia, aby nie stawiać przeszkód
waszym modlitwom.
Na
koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni
braterskiej miłości, miłosierni, pokorni! Nie oddawajcie złem za
zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie! Przeciwnie zaś,
błogosławcie! Do tego bowiem jesteście powołani, abyście
odziedziczyli błogosławieństwo.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
12 (Miłujmy czynem i prawdą)
Czytanie
z Pierwszego Listu świętego Jana Apostoła
Dzieci,
nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą! Po tym
poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serce. A
jeśli nasze serce oskarża nas, to Bóg jest większy od naszego
serca i zna wszystko.
Umiłowani,
jeśli serce nas nie oskarża, mamy ufność wobec Boga, i o co
prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego
przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego
jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i
miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego
przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas,
poznajemy po Duchu, którego nam dał.
Oto
słowo Boże.
Czytanie
13 (Bóg jest miłością)
Czytanie
z Pierwszego Listu świętego Jana Apostoła
Umiłowani,
miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy,
kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie
zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość
Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy
życie mieli dzięki Niemu.
W
tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że
On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę
przebłagalną za nasze grzechy.
Umiłowani,
jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie
miłować. Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się
wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
Oto
słowo Boże.
Ewangelie
Ewangelia
1 (Szczęście według nauki Chrystusa)
Słowa
Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus,
widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do
Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi
słowami:
«Błogosławieni
ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni,
którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni
cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni,
którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą
nasyceni.
Błogosławieni
miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni
czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni,
którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami
Bożymi.
Błogosławieni,
którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do
nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni
jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z
mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i
radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie.
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
2 (Światło świata)
Słowa
Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus
powiedział do swoich uczniów: „Wy jesteście solą dla ziemi.
Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się
już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.
Wy
jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone
na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem,
ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak
niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre
uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
3 (Dom zbudowany na skale)
Słowa
Ewangelii według świętego Mateusza
Jezus
powiedział do swoich uczniów: „Nie każdy, który Mi mówi:
"Panie, Panie!", wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz
ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
Każdego
więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać
z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł
deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom.
On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.
Każdego
zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można
porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował
na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i
rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».
Gdy
Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką.
Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w
Piśmie.
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
4 (Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela)
Słowa
Ewangelii według świętego Mateusza
Faryzeusze
przystąpili do Jezusa, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu
pytanie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?»
On
odpowiedział: «Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku
stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści
człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą
oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co
więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela».
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
5 (Wielkie przykazanie miłości)
Słowa
Ewangelii według świętego Mateusza
Jeden
z faryzeuszów, uczony w Prawie, zapytał Go, wystawiając Go na
próbę: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»
On
mu odpowiedział: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim
sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest
największe i pierwsze przykazanie.
Drugie
podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak
siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i
Prorocy».
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
6 (Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela)
Słowa
Ewangelii według świętego Marka
Jezus
powiedział do swoich uczniów: „Na początku stworzenia Bóg
stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek
ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje
jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc
Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!».
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
7 (Jezus i Maryja na weselu w Kanie Galilejskiej)
Słowa
Ewangelii według świętego Jana
W
Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa.
Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy
zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina».
Jezus
Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż
jeszcze nie nadeszła godzina moja?»
Wtedy
Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam
powie».
Stało
zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich
oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy
miary.
Rzekł
do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż
po brzegi.
Potem
do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście
weselnemu!» Oni zaś zanieśli.
A
gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie
wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali
wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego i powiedział do niego:
«Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją,
wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».
Taki
to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił
swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
8 (Trwajcie w mojej miłości)
Słowa
Ewangelii według świętego Jana
W
czasie ostatniej wieczerzy Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jak
Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w
miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania,
będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem
przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem,
aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
To
jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja
was umiłowałem”.
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
9 (Miłość na wzór Chrystusa)
Słowa
Ewangelii według świętego Jana
W
czasie ostatniej wieczerzy Jezus powiedział do swoich uczniów:
„To
jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja
was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś
życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście
przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
Już
was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale
nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co
usłyszałem od Ojca mego.
Nie
wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na
to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby
wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje”.
Oto
słowo Pańskie.
Ewangelia
10 (Aby stanowili jedno)
Słowa
Ewangelii według świętego Jana
W
czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił
się tymi słowami: „ Ojcze Święty, proszę nie tylko za nimi,
ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie;
aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie,
aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie
posłał.
I
także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili
jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się
tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i
żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze,
chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja
jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo
umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze
sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i
oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i
nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś,
w nich była i Ja w nich».
Oto
słowo Pańskie.